De afbeelding is klaar om te worden afgedrukt, ziet er scherp en gedefinieerd uit op het scherm, maar eenmaal afgedrukt op de media is deze gepixeld en van slechte kwaliteit, waardoor het project wordt verpest. Wat is er gebeurd? In deze gevallen is het essentieel om de betekenis van resolutie en de implicaties ervan bij het afdrukken te begrijpen om te voorkomen dat je geld uitgeeft aan een slecht resultaat.
Wat wordt precies bedoeld met de resolutie van een afbeelding?
Resolutie verwijst naar het aantal pixels in een afbeelding. Het wordt meestal aangegeven in PPI, Pixels Per Inch, een eenheid die het aantal pixels aangeeft dat aanwezig is in één inch (1 inch = 25,4 mm). Hoe hoger het aantal pixels per inch, hoe meer informatie aanwezig is en hoe gedetailleerder en scherper de afbeelding. Als er weinig pixels per inch zijn, ziet de afbeelding eruit als een raster waarin pixels zichtbaar zijn.
De PPI van een afbeelding, uitgedrukt zonder context, heeft echter weinig betekenis. Het is noodzakelijk om deze waarde te relateren aan andere parameters om een volledig begrip te krijgen en met een goede mate van vertrouwen te kunnen afdrukken.
Parameters om te overwegen
Beeldbreedte en -lengte
De PPI-waarde is altijd gekoppeld aan de breedte- en lengtewaarden van de referentieafbeelding, uitgedrukt in pixels (beeldelementen). Tenzij de afbeelding wordt geresampled (een bewerking die we later zullen bespreken), blijft de verhouding tussen de afbeeldingsgrootte en de afbeeldingsresolutie constant. Bijvoorbeeld, een afbeelding van 2000 x 1000px met 72ppi is qua hoeveelheid informatie en kwaliteit gelijkwaardig aan zijn tegenhanger van 480 x 240px met 300ppi.
Vergeet niet dat de pixel een digitale meeteenheid is, geen fysieke, d.w.z. het komt niet overeen met een afmeting uitgedrukt in mm of cm, maar is een minimale eenheid, afhankelijk van het type scherm dat wordt gebruikt.
Bestandsgrootte
De resolutie en pixelafmetingen van een afbeelding bepalen de bestandsgrootte, uitgedrukt in kilobytes (KB), megabytes (MB) of gigabytes (GB), die de ruimte aangeeft die de afbeelding inneemt op de schijf. Hoe groter het aantal pixels in een afbeelding, hoe gedetailleerder en scherper de afbeelding wordt afgedrukt op een bepaalde grootte. Als het aantal pixels toeneemt, neemt ook de grootte van het bestand toe, waardoor het meer ruimte inneemt op schijf en meer tijd nodig heeft om het te verwerken en af te drukken.
Schermresolutie
Het scherm zelf waarop we afbeeldingen bekijken heeft ook een bepaalde resolutie, aangegeven in pixels. Over het algemeen geldt: hoe groter het scherm, hoe hoger de resolutie. Net als bij afbeeldingen hebben schermen een eindig aantal pixels per inch, PPI, dat vaak gelijk is aan 72, maar bij de nieuwste generatie schermen veel hoger kan zijn.
Als de resolutie van een afbeelding, bijvoorbeeld 1024 x 768, precies overeenkomt met die van het scherm, wordt deze op 100% weergegeven. Als de PPI ook overeenkomt, zal het beeld scherp lijken, maar naarmate er wordt ingezoomd, begint het detail te verliezen.
Bij het voorbereiden van afbeeldingen voor weergave op het scherm moet rekening worden gehouden met de uiteindelijke afbeeldingsgrootte en de PPI van de schermen waarop de afbeelding wordt weergegeven. Bij het voorbereiden van afbeeldingen voor het web is het vaak handig om een compressieformaat te gebruiken, zoals JPG, om te voorkomen dat de afbeelding te zwaar wordt (en dus lang duurt om te laden), terwijl de pixelafmetingen van de afbeelding behouden blijven en een goede kwaliteitscontrole behouden blijft.
Printerresolutie
Om de resolutie van een printer aan te geven, wordt niet PPI gebruikt (de pixel als eenheid heeft alleen zin op het scherm) maar DPI (Dots per Inch).
Over het algemeen geldt: hoe hoger deze waarde, hoe groter de mate van detail in de geproduceerde afdrukken.
PPI vs DPI
PPI en DPI, schermresolutie en printerresolutie, zijn dus twee verschillende maar toch gerelateerde waarden. De standaard voor een kwaliteitsafdruk is 300 ppi. Met een inkjetprinter kunnen zelfs goede resultaten worden behaald bij 220 ppi, maar het is beter om nooit onder de 150 ppi te gaan, dan vallen de pixels op en wat op het scherm een scherp beeld was, lijkt op papier ‘modderig’, zo niet gepixeld.
Afhankelijk van het soort media waarop je afdrukt, varieert ook de resolutie die nodig is om een scherp beeld te krijgen. Op een glanzend gecoat papier zullen onvolkomenheden veel zichtbaarder zijn dan op een canvas bijvoorbeeld, dus de eerste zal veel onverzettelijker zijn wat resolutie betreft dan de laatste.
Beeldcompressieformaten (bmp, tiff, jpg)
Om een goede kwaliteit van de afbeelding te behouden, maar te voorkomen dat deze te veel ruimte inneemt, komt compressie om de hoek kijken. Er zijn formaten, zoals TIFF en BMP, die geen compressie toepassen en alle pixels in een afbeelding behouden. Deze formaten zijn ideaal als de kwaliteit van de afbeelding prioriteit heeft, ten koste van de ruimte die de afbeelding inneemt. Als je daarentegen de bestandsgrootte wilt verkleinen, kun je besluiten om een compressieformaat zoals JPG te gebruiken, waarmee je ook kunt bepalen hoeveel je wilt comprimeren. De JPG-compressiemethode analyseert de afbeelding in blokken van pixels en vermindert voor elk blok het aantal pixels. Afhankelijk van het onderwerp en de hoeveelheid detail en kleur in een afbeelding, zal de compressie meer of minder effectief zijn.
JPG compressie behoudt de fysieke grootte van een afbeelding en vermindert de ruimte die het inneemt op schijf, maar het moet zorgvuldig gedaan worden, rekening houdend met het beoogde eindgebruik van de afbeelding, omdat het ten koste gaat van de kwaliteit en scherpte van de afbeelding.
Dezelfde afbeelding, met identieke resolutie (150ppi) en grootte (259 x 295 px) maar verschillende jpg compressiefactoren. Hoewel het aantal pixels hetzelfde is, is het raster van vierkantjes dat is gebruikt voor de compressie duidelijk zichtbaar in de afbeelding rechts.
Wat moet ik doen om de resolutie van een afbeelding te verbeteren?
Wat moet je doen als de resolutie van de afbeelding die je wilt afdrukken te laag is voor het ingestelde formaat? Het korte antwoord is dat er helaas niets aan te doen is. Niets ziet er zo amateuristisch en slordig uit als een gepixelde afgedrukte afbeelding met een lage resolutie. De beste optie is om de afbeelding te verkleinen tot een resolutie die geschikt is voor afdrukken.
Als je de afbeelding echter echt in een specifieke grootte moet gebruiken ondanks de lage resolutie, zijn er kleine trucjes die je kunnen helpen om een beter resultaat te bereiken. Dit zijn geen trucs die het probleem oplossen, maar middelen om de schade te beperken.
1.De afbeelding opnieuw samplen.
Resampling kan worden gedaan in Photoshop en bestaat uit het veranderen van het aantal pixels in een afbeelding. Dit kan worden gedaan om de resolutie van een afbeelding te verlagen om deze lichter te maken, maar het kan ook worden gedaan om de resolutie te verhogen. Aan de oppervlakte is dit een perfecte strategie om de problemen die worden veroorzaakt door resolutie te omzeilen, maar in werkelijkheid genereert deze bewerking geen nieuwe details in de afbeelding en voegt het ook geen scherpte toe. Wat het programma wel doet, is nieuwe pixels genereren uit bestaande pixels, waarbij het ‘raadt’ welke kleur ze moeten krijgen.
Deze bewerking kan nuttig zijn om te voorkomen dat het pixelraster opvalt, maar de afbeelding blijft korrelig. Het kan nuttig zijn om wat ruis toe te voegen in de nabewerking, maar over het algemeen is het beter om dit hulpmiddel niet te misbruiken en te testen of het een echte verbetering oplevert.
Dezelfde afbeelding, op 216 x 147px en 72ppi (boven), en op 1500 x 1021px en 300ppi, na te zijn geresampled (onder), ingezoomd. Zoals te zien is in de zoom, heeft de geresamplede afbeelding geen grotere mate van detail, alleen meer pixels.
2.Het mezzotint scherm.
Een andere optie is om het onderwerp van de afbeelding te behouden, maar een speciale behandeling te gebruiken om een korrelig of korrelig uiterlijk te voorkomen. Het halftoonscherm is een behandeling die kan worden uitgevoerd in Photoshop en bestaat uit het verdelen van het origineel in kleine afgedrukte gebieden van één kleur. Het is duidelijk geen geldige optie voor elk type afbeelding en foto, maar kan erg nuttig zijn voor zwart-wit afbeeldingen.
Dezelfde afbeelding met een halftoonscherm (onder).
3.Print en scan de afbeelding.
Een laatste poging die het proberen waard is, is om de afbeelding af te drukken op een formaat met een goede resolutie en vervolgens de afdruk in te scannen met een hogere resolutie om het op een groter formaat te gebruiken. Door de gescande afbeelding te vergroten, worden de inktpunten zichtbaar, en hoewel dit niet ideaal is, is het in veel gevallen beter dan het pixelraster.
Helaas zijn er niet veel snelkoppelingen als de resolutie van een afbeelding te laag is. Het belangrijkste is echter om te begrijpen hoe de resolutie werkt en hoe deze van invloed is op afdrukken. In veel gevallen zal blijken dat het wijzigen van de afbeelding en het kiezen van een afbeelding met een geschikte grootte en resolutie een belangrijke stap is voor een professionele en effectieve afdruk.